Geçen gün bir kütüphane açılışına gittim.
Kitap okumanın gereksiz görüldüğü, elinde kitapla dolaşan insanlara şaşkınlıkla bakıldığı bir zamanda kütüphane açılışı yapıldı.
Kitapların sadece çocuklar için olduğunu düşünen, “Eskiden ben de kitap okurdum,” diyen kalabaklıklar haline geldiğimiz günümüzde kütüphane açmak oldukça cesur bir eylem.
Kitap okurken kimimizin gözleri ağrıyor, kimimizin başı. Kimimizin hiç vakti yok okumaya. Bütün günümüzü elimizdeki telefonlarının ekranından kaldırmaya da hiç vaktimiz yok, neyse ki onlar gözlerimizi ağrıtmıyor ya da sosyal medya da gezinirken uyuyakalmıyoruz, kitap okurken olduğu gibi!
Sahi neden hiç kitap okumuyorsunuz?
Hayır sizi sıkıştırmıyorum, öyle açık açık cevap vermenize de gerek yok, sadece düşünün. Dürüstçe, kendi kendinize söyleyin. Gerçekte neden hiç kitap okumuyorsunuz?
Gerek mi duymuyorsunuz?
Öyle ya, herşeyi biliyorsunuz. Hem zaten bilmeseniz bile telefonunuz size söyler; mutlaka facebook’ta konu hakkında fikri olan birileri vardır ve siz de onlardan öğrenebilirsiniz, oradan okuyorsunuz işte, yetmez mi?
Böyle mi düşünüyorsunuz? Eğer öyleyse lütfen bu yazıyı da okumayın.
İnce Memed’i okudunuz mu mesele veya Beşinci Dağ’ı?
Pembe ile Yusuf’u veya Piedra Irmağının Kıyısı’nı okudunuz mu?
Bir Dinazorun Anılarını ya da Martin Eden’i?
Serenad veya Kardeşimin Hikayesi’ni okumuşsunuzdur mutlaka, değil mi?
Cevaplarınızı kendinize veriniz. Ama hiç değilse ayda, bir kitap okuyun. Yok, çok oldu galiba. Tamam iki ay olsun.
Başta da dediğim gibi geçen gün bir kütüphane açılışına gittim. Yeni taşındığımız evimizde fazlaca yerimiz olmadığı için bağışladığımız yaklaşık 400 kitabın yanında, başka bağışçıların da kitaplarından oluşan küçük bir kütüphane. 4000 civarında kitaptan oluşuyor. (itiraf ediyorum; bağışlanacak kitapları seçmek çok zor oldu. Kitapların arasında ayrım yapıyormuşum gibi hissettim ve kalan kitapların yüzüne bakmaya utandım. Tek tesellim bana yaptıkları gibi başkalarının da yolunu aydınlatacak olmaları.)
İzmir, Kemalpaşa ilçesine bağlı Ören beldesinde açıldı bu kütüphane; Kemalpaşa belediyesinin destekleri ve İzmir Kitap Gönüllüleri (İzkitap) işbirliği ve özellikle “Kitap Baba”nın gayretleri ile.
Kitap Baba Kim mi? Şahsen tanımaktan mutlu olduğum, yıllardır kişisel gayretleri ile kitap toplayan ve güzel ülkemizin her köşesinde kütüphaneler açan bir güzel yürek. Mesut Tim. Yedi bölge, ondört il bünyesinde 46. kütüphanesini dün açtı.
“Atatürk Çocukları Kütüphanesi“ adı altında açılan bu kütüphaneler her yaştan Atatürk çocuklarına hitap ediyor ve her türden kitabı bünyesinde barındırıyor. Bu kez adına “Şehit Yüzbaşı Hakan Bizrenli” adı verildi.
Eğer siz de bu eşşiz gönüllülük çalışmasına katkı sağlamak isterseniz Mesut Tim destekleriniz için mutlu olacaktır. Kitap bağışlarınız memnuniyetle kabul edilir.
Şimdi bu yazıyı burada kesiyorum, izninizle gidip biraz kitap okuyacağım.
YORUMLAR